Οι τρίχες αφαιρούνται συνήθως για κοινωνικούς και σεξουαλικούς λόγους σχετικούς με τον κοινωνικό ρόλο της τρίχας στην ανθρώπινη κοινωνία. Πολλοί πολιτισμοί ανέχονται ένα αισθητικά "ιδανικό" ποσό τρίχας για τα αρσενικά και τα θηλυκά. Οι άνθρωποι των οποίων τρίχα παραβιάζει τέτοια πρότυπα μπορούν να δοκιμάσουν τα πραγματικά ή αντιληπτά προβλήματα με την κοινωνική αποδοχή.
Πολλά άτομα στους δυτικούς πολιτισμούς ξυρίζουν τις τρίχες στο πρόσωπό τους,ενώ μια μειονότητα των ατόμων έχει μια γενειάδα, ακόμα και αν τα ταχέως αναπτυσσόμενα γένια θα πρέπει να ξυρίζονται σε καθημερινή βάση, ώστε να επιτύχουν εμφάνιση φρεσκοξυρισμένου . Μερικά άτομα ξυρίζονται επειδή δεν μπορούν να αφήσουν μια "πλήρη" γενειάδα (που ορίζεται γενικά ως μια ομαλή πυκνότητα από τα μάγουλα στο λαιμό), επειδή το χρώμα της γενειάδας είναι διαφορετικό από το χρώμα των μαλλιών του κρανίου, ή επειδή μεγαλώνει σε πολλές κατευθύνσεις, καθιστώντας τον καλλωπισμό δύσκολο.
Μερικά άτομα ξυρίζονται επειδή οι γενειάδες τους είναι πολύ χονδροειδείς, προκαλώντας τους φαγούρα και ενόχληση. Μερικά άτομα τρέφουν γενειάδα για να αλλάξουν κατά διαστήματα την εμφάνισή τους. Σε πολλούς πολιτισμούς, ιδιαίτερα σε βορειοαμερικανικούς, ανατολικο-ευρωπαϊκούς και μεσανατολικούς πολιτισμούςς, συχνά οι γυναίκες συχνά αφαιρούν όλες ή ένα μέρος από τις τρίχες στο σώμα, εξαιτίας της ευρείας κοινωνικής αντίληψης ότι μια αξύριστη γυναίκα στερείται θηλυκότητας και δεν ειναι ελκυστική ή και για λόγους υγιεινής.
Οι γυναίκες επίσης αφαιρούν μερικές ή και όλες από τις τρίχες του εφηβαίου, για λόγους αισθητικούς ή σεξουαλικούς, μια αρχαιότατη συνήθεια: Στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, αναφέρεται η συνήθεια της αποτρίχωσης του εφηβαίου με κάψιμο των τριχών με λυχνάρι. Σήμερα οι πορνοστάρ είναι διάσημες για την πρακτική τους αυτή, ενώ οι άνδρες επίσης χρησιμοποιούν την πρακτική αυτή, σε μικρότερη όμως κλίμακα.
Από σεξουαλική άποψη με το ξύρισμα των τριχών , τα γεννητικά όργανα είναι περισσότερο εκτεθειμένα και φαίνονται πιο πολύ αλλά και για λόγους καθαριότητας. Μερικοί άνδρες ξυρίζουν τα κεφάλια τους, είτε για μόδα ή για να δροσίζεται πιο εύκολα το κρανίο, όπως σε άτομα με υπερίδρωση. Ένας πολύ μικρότερος αριθμός γυναικών κάνει ξύρισμα του κεφαλιού ως μόδα ή για διαμαρτυρία. Στα ζωγραφικά έργα τέχνης αλλά και στα χαρακτικά, οι τρίχες του εφηβαίου στις γυναίκες πάντα απουσιάζουν, καθώς θεωρείτο αισχρό και πρόστυχο να παρουσιάζονται σε ένα καλλιτεχνικό έργο που προοριζόταν για να το θαυμάσει το ευρύ κοινό.
Σε μερικές περιπτώσεις, η αποτρίχωση από τα άτομα λαμβάνει το χαρακτήρα τιμωρίας. Στις αττικές κωμωδίες του 5ου και 4ου αιώνα περιέχονται έμμεσες αναφορές στο ξύρισμα της κεφαλής του μοιχού, τη βίαιη αφαίρεση των τριχών του εφηβαίου και σε ένα ακόμη ποινικό τελετουργικό κατά το οποίο τοποθετούνταν στον πρωκτό του μοιχού ένα ραπανάκι . Πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ναζί έκοβαν εντελώς τις γενειάδες των Εβραίων, ως προθάλαμο αυτών των βασανιστηρίων που τους περίμεναν.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν κοινό μέσο ποινής να ξυρίζουν τα κεφάλια των γυναικών που ήταν δωσίλογες, καταδότριες και γενικότερα είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανούς. Τις συγκέντρωναν σε ομάδες σε κεντρικό χώρο, όπου τις κούρευαν με τη χειροκίνητη ψιλή μηχανή, για παραδειγματισμό. Οι συντηρητικοί φοιτητές την εποχή του Πολέμου στο Βιετνάμ συχνά επιτίθενταν σε χίπηδες συναδέλφους τους και τους έκοβαν τα μακριά μαλλιά τους ή τους ξύριζαν τα μούσια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου