Ακμή και ουλές ακμής

 Ακμή

Οι βλάβες της ακμής φαγέσωρες είναι αποτέλεσμα της ανώμαλης κερατινοποίησης, καθώς και μιας πολύπλοκης αλληλεπίδρασης μεταξύ ορμονών (ανδρογόνα) και μικροβίων (Propionibacterium Acnes) στις τριχοσμηγματογόνες μονάδες ατόμων με κατάλληλο γεννετικό υπόστρωμα.

Τα ανδρογόνα διεγείρουν τους σμηγματογόνους αδένες, ώστε να παράγουν μεγαλύτερα ποσά σμήγματος. Τα βακτηρίδια περιέχουν λιπάσες που μετατρέπουν τα λιπίδια σε ελεύθερα λιπαρά οξέα. Τόσο το σμήγμα όσο και τα λιπαρά οξέα, προκαλούν ‘ασηπτη φλεγμονή του τριχοσμηγματογόνου θυλάκου, που έχει ως συνέπεια την υπερκερατινοποίηση της εσωτερικής επενδυσης του θυλάκου, με επακόλουθη απόφραξη λόγω σχηματισμού βίσματος. Ετσι δημιουργούνται οι φαγέσωρες κλειστοί ή ανοικτοί. 

Τα διατεταμένα θυλακικά τοιχώματα μπορεί να ραγούν και το περιεχόμενο τους (σμήγμα, λιπίδια, λιπαρά οξέα, κερατίνη, κλπ) μπορεί να διαρρεύσει στο χόριο προκαλώντας αντίδραση ξένου σώματος (βλατίδα,φλύκταινα, οζίδιο). Η ρήξη και η επακόλουθη έντονη φλεγμονή οδηγεί στο σχηματισμό ουλών. Ετσι η φλεγμονή και οι βλάβες που χαρακτηρίζουν την ακμή δεν μπορούν να εξαλειφθούν, μπορούν όμως να τεθούν υπό έλεγχο.

Ουλές ακμής

Οι ουλές σχηματίζονται στην περιοχή της βλάβης. Αυτές είναι οι ορατές υπενθυμίσεις της βλάβης και της επιδιόρθωσης των ιστών. Στην περίπτωσης της ακμής η βλάβη προκαλείται από την ανταπόκριση του σώματος στη φλεγμονή από σμήγμα, βακτηρίδια και νεκρά κύτταρα στους φραγμένους σμηγματογόνους θύλακες.

Υπάρχουν δύο τύποι ουλών:

• Ατροφικές με μορφή βοθρίων και 
• Υπερτροφικές με μορφή χηλοειδών .

Η διαδικασία επούλωσης των βλαβών αποτελείται από τρεις διαδοχικές φάσεις: φλεγμονή, πολλαπλασιασμός και ωρίμανση . Κατά τη διάρκεια της φάσης της φλεγμονής τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται και τα ερυθρά αιμοσφαίρια κλείνουν το τραύμα ενώ τα λευκά αιμοσφαίρια συγκεντρώνονται για να καταπολεμήσουν τη λοίμωξη. Αρχικά τα φαγοκύτταρα συγκεντρώνονται στην κατεστραμμένη περιοχή στην προσπάθειά τους να καταπολεμήσουν τους εισβολείς και να προστατέψουν την περιοχή από την λοίμωξη.

Έπειτα στη διάρκεια της φάσης του πολλαπλασιασμού, κύτταρα του δέρματος και κύτταρα συνδετικού ιστού (ινοβλάστες) αναπτύσσονται για να διορθώσουν τη βλάβη.

Οι ινοβλάστες φτιάχνουν το περιβάλλον πάνω στο οποίο τα κύτταρα του δέρματος μπορούν να μεταναστεύσουν και να κλείσουν την πληγή. Η ισορροπία ανάμεσα στο ρυθμό αντικατάστασης των ινοβλαστών και στα κύτταρα του δέρματος είναι σημαντική. Εάν οι ινοβλάστες υπερτερούν πολύ γρήγορα δημιουργούν ένα πυκνό περιβάλλον που δεν διαπερνάται εύκολα από τα κύτταρα του δέρματος και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια μεγάλη ουλή. Εάν τα κύτταρα του δέρματος συμβαδίζουν με τους ινοβλάστες, τότε δημιουργείται μια μικρή ουλή και το δέρμα έχει μια πιο φυσιολογική εμφάνιση μετά από μια επουλωμένη πληγή. Μερικές φορές η διαδικασία αυτή δεν δημιουργεί νέους ιστούς και έτσι αφήνεται στο σημείο μια διαβρωμένη περιοχή.

Κατά τη διάρκεια της φάσης της ωρίμανσης της πληγής επίσης γνωστή ως φάση της ανάπλασης, νέο κολλαγόνο σχηματίζεται και δημιουργεί την ουλή. Το κολλαγόνο είναι μία ινώδης πρωτεΐνη , η οποία δίνει στις νέες ουλές αυτό το επηρμένο σχήμα. Όταν θεραπευτεί πλήρως η πληγή, το κολλαγόνο διασπάται και η ουλή γίνεται επίπεδη και συρρικνώνεται. Η ωρίμανση της ουλής συνήθως διαρκεί τουλάχιστον 1 χρόνο.

Το Zeraderm ultra scar gel μπορεί να χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση ουλών μετά από θεραπεία ακμής. Ενδείκνυται για χρήση μετά από peeling, μικροδερμοαπόξεση, κρυοπηξία, θεραπείες laser. Καθαρίζουμε καλά την πάσχουσα περιοχή.